թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԴթ•ԹԱթ•Թեթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ։թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•Թ, թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ•Թ—

 

թ•Չ€žթ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ-թ•ԹԴ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԱթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ։թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳ թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԴթ•ԹԱթ•Թեթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ։թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•Թ, թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ•Թ—

թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ❁, 2 թ•Թ՛թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ,թ•Թզթ•Թ, 2016 թ•Թ.. թ§Չ‚-Չ€œթ‚Թ թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ (FAON) թ•ԹԴթ•ԹԱթ•Թեթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ, թ”ԹԱթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ(թ•Թզթ•Թ.թ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ, թ•Թ՜թ•ԹԴթ•ԹԱթ•ԹԲթ•Թ,թ–Թ` թ•Չ€§թ•Թզթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թբթ•Թզթ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€❁ թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ- թ–Չ€žթ–Չ‚-թ•Թ,թ•Թզթ•Թէթ•ԹԴթ•ԹԳթ•Թբթ•Թ❁ թ–Ի’թ•ԹԴթ–Չ€žթ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԷթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ§թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թբթ•Թ❁թ•Թ- թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•Թ, թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ•Թ— թ•Թ՞թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թաթ•ԹԳթ•Թգթ•ԹԴթ•ԹԱ թ•ԹԲթ•Թ(թ•Թ…թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ§ (628 թ•Թ՜թ•ԹԴթ•ԹԱթ•ԹԲ, թ•ԹԲթ•Թ(թ•Թ՜ թ•Թ)թ•Թ(թ•ԹԲ թ–Չ€❁ թ•ԹԲթ•Թ(թ•Թ՜ թ•Թ՞թ•Թ(թ•ԹԶթ•ԹԳթ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թ՛)թ–Չ€՛
թ”ԹԱթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ(թ•Թզթ•Թ.թ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ, թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ։թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ§թ•ԹԴթ•Թ-թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ(թ•Թ-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թբթ•Թ.թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ— թ•Թէթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ,թ•Թդ թ•Թ«թ•Թ,թ•ԹԳ.թ–Չ€՛ թ•Չ€ թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Չ€ž թ•Թ❁թ•ԹԶթ•Թ❁թ•ԹԳթ–Թ թ•Թ§թ•Թ❁թ–Թթ•Թ❁թ•ԹԶթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՛թ•Թզթ•Թէթ•Թ❁թ•Թ՜թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ(թ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•Թ§թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԶթ•ԹԳ թ•Թ…թ•Թ❁թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ–Չ€žթ•ԹԴ թ•Թ՟թ•ԹԴթ•Թզթ•Թ(թ–Թթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ, թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ՛թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՝թ•Թ(թ•Թգթ•Թէ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ(թ–Թթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թաթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թդթ•Թ(թ•Թ- թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թաթ•Թգթ•ԹԲթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թէթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ—, թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզթ•Թ»թ•Թ, թ•Թ՛թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ-թ•Թ,թ•ԹԳթ•Թ, թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ❁թ–Թթ–Չ€ž թ•ԹԳթ•Թ(թ•Թէթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ)թ•Թ(թ•ԹԵթ•Թ, թ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Չ€՛
թ•Չ€žթ•Թ(թ•ԹԳթ–Չ€ž թ•ԹԴթ–Չ€šթ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՟ թ•Թ(թ•ԹԳթ–Չ€ž, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Թթ•Թ-թ•Թ(թ–Չ‚- թ•Չ€žթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ՜թ•Թ(թ•Թ-թ•Թ— թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թէթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ(թ•Թ- թ•Թ«թ–Չ‚-, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ՜թ•Թզթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•Թ, թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ—թ–Չ€՛
թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԳթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թէթ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թէ թ•Թ« թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ, թ‚Թ,թ”Թէթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թդթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ՜թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թզթ•Թ❁թ•Թ՜թ–Թթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳթ‚Թե թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ❁թ•Թ՛ թ•Չ€դթ•Թ(թ•ԹԲ թ•Չ€§թ•Թ»թ•Թ)թ•Թ(թ•ԹԲթ•Թ,թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ, թ•ԹԴթ•ԹԷ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԶթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Թ)թ•Թ,թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ(թ–Թ թ•Թ.թ•ԹԴթ–Չ€šթ–Չ‚-թ–Չ€žթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ…թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Չ‚- թ•Թաթ•ԹԳթ•Թգթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԶթ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ-թ•Թ,թ–Չ€žթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳթ–Չ€՛ թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թէթ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ,թ•Թէթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳ թ•Թ« թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թէթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Չ€❁ թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ, թ•Թ,թ•ԹԳթ•Թդթ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Չ€❁ թ•Չ€ թ•Թ,թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ։թ•Թէթ•ԹԳթ•ԹԷթ•ԹԴթ•ԹԱ թ•Թ§թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ.թ•Թ,թ•ԹԷ թ•Թ։թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Թթ•Թ,, թ•Թ.թ•ԹԴթ–Չ€šթ–Չ‚-թ–Չ€ž, թ–Չ€žթ•ԹԴթ–Չ€šթ–Չ‚-թ•Թ), թ•Թ❁թ•Թ-թ–Չ€❁թ•Թ, թ–Չ€❁ թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ- թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•Թ§թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ.թ•Թ,թ•ԹԷ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ, թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԴթ•ԹԳթ–Չ€ž թ•Թ❁թ•Թեթ•Թ❁թ•Թ՜թ–Թթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թաթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թդթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ—թ–Չ€՛
թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ— թ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԷթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թբթ•Թ❁թ•Թ՜ թ•Թ(թ•ԹԳ, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թբթ•ԹԳթ•Թ,թ•Թզթ•Թ՜ թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թէթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ(թ•ԹԳ թ–Չ€žթ•Թ❁թ•Թե թ•ԹԲթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ,թ•Թ՜, թ•ԹԴթ•ԹԷթ–Չ€žթ•Թ(թ–Չ‚- թ•Թ,թ–Չ‚-թ•Թ(թ•ԹԳթ–Թ թ•Թ՜թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳթ–Չ€žթ•Թ— թ•ԹԷթ•Թէթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ։թ•Թ, թ•Թ(թ•ԹԳթ•Թ.թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ՜թ•Թ(թ•Թ-թ•ԹԴթ•ԹԷ թ–Ի’թ–Չ‚-թ•Թ՜թ•Թ(թ•Թ- թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ՟թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թզթ•Թ❁թ–Ի’թ•Թ(թ•Թ-թ•Թ, թ•Թեթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ–Թ թ–Չ€❁ թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թէթ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թէ թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ) թ•ԹԲթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Թթ–Չ€՛
թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•Թ— թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԲթ•ԹԴթ•Թ»թ•Թ,թ•Թդ թ•Թ« թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Չ€❁ թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳ թ•Թ❁թ•ԹԶթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ•ԹԶթ•ԹԴթ•ԹԷ, թ–Չ€❁ թ•Թ)թ•Թ❁ թ•Թ՛թ•Թզթ•Թէթ•Թ❁թ•Թ՜ թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ•ԹԷ թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թէթ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թէթ•ԹԷթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ« թ”ԹԱթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ(թ•Թզթ•Թ.թ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ, թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ։թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ(թ•Թ-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թբթ•Թ.թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՟թ•Թ՜թ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ)թ•Թ❁թ•Թգթ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ,թ–Թ թ•Չ€§թ•Թզթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թբթ•Թզթ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ§թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թեթ•ԹԳթ•Թեթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ»թ•Թ(թ•Թ՜թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թբթ–Թթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԳ թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԱթ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ,թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Թզթ•Թէթ•Թ❁թ–Թթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ« թ•Թզթ•Թ(թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ)թ•Թ,թ•ԹԷթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ։թ•Թ(թ•Թէթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ–Թ թ•ԹԳ թ•Թ՛թ•Թ(թ•Թէթ–Չ€❁թ•Թ❁թ•Թ§թ•Թ❁թ–Չ‚- թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թզթ•Թէթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ— թ–Չ€žթ•Թ❁թ•ԹԱթ•ԹԷթ•Թ❁թ•Թ… թ•Թ(թ•ԹԳ թ•Թզթ•Թ(թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ՟թ•Թ,թ•ԹԷթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ–Թթ–Չ€՛ թ•Թթ•Թ❁ թ•ԹԵթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թէթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ•ԹԳթ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԳթ–Թ թ•Թ՜թ–Չ‚-թ•Թ(թ•Թ- թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ՜ թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ՟թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ–Չ€՛ թ”ԹԱթ•Թ❁թ–Թթ•Թ, թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ), թ•Թէթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ,թ•Թդ թ•Թ«թ–Չ‚- թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ։թ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ–Չ€žթ•Թ—, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՞թ–Չ€❁թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ, թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թգթ•ԹԷթ•Թ, թ•Թ❁թ•ԹԶթ•ԹԳթ•Թ(թ•Թ-թ•ԹԴթ•ԹԷ թ•Թ։թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ–Ի’թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ՞թ•Թ— թ•Թ❁թ•Թբթ•Թզ թ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ(թ•Թ»թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ, թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ։թ•Թ…թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ•Թզթ•Թ(թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԲթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թաթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թդթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՜թ•Թ❁թ–Չ‚-թ–Չ€❁թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ— թ–Չ€❁ թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ՛թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ՝թ•Թ(թ•Թգթ•Թէթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ—, թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզթ•Թ»թ•Թ, թ•Թ՛թ•ԹԳթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Թ-թ•Թ,թ•ԹԳթ•Թ, թ•Թ՛թ•Թ❁թ•ԹԱթ•Թ.թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ(թ•Թ- թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•Թ՛թ•Թ(թ•Թէթ–Չ€❁թ•Թ❁թ•Թ§թ•Թ❁թ–Չ‚- թ•Թզթ•Թ՜թ•Թզթ•Թ(թ•Թ- թ•ԹԲթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ՞թ•Թ(թ–Թթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թգթ•Թէթ•Թ(թ–Թթ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ։թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ…թ•Թ—թ•ԹԳթ•Թ.թ•Թ❁թ–Թթ•Թ—թ–Չ€՛ թ”ԹԱթ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ.թ•Թ,թ•ԹԷ թ•Թ՜թ•ԹԴթ•Թդթ•Թ(թ–Չ‚- թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•ԹԷթ•Թ(թ–Թթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ) թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թ՜թ–Թթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԲթ•Թ§թ–Չ€՛
թ•Չ€ թ•Թ,թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ՟թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ՛թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ— թ•Թ)թ•Թ(թ•ԹԶ 2004 թ•Թ.թ•ԹԷթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ,թ•Թ❁թ•Թ՞թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳ թ•Թաթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թդթ•Թ(թ•Թ- թ•Թ« թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ—թ–Չ€՛ թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԶթ•Թ❁թ•ԹԷթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ— թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ(թ•Թ։թ–Չ‚-թ•Թ(թ•Թ- թ•Թ« թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳ թ•Թէթ•Թ(թ•Թզթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ•Թէթ•Թ—, թ•ԹԴթ–Չ‚- թ•Չ‚-թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԴթ–Թ թ–Թթ•Թ(թ•ԹԱթ•Թ❁թ•Թզթ•ԹԵթ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ,թ•Թեթ•Թ❁թ•Թ»թ•Թ։թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ։թ•Թ,թ•Թէթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թգթ–Չ‚-թ•Թեթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ։թ•ԹԴթ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳ թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•Թ, թ•Թ՜թ•ԹԴթ•ԹԳթ•Թզթ•Թ(թ•ԹԳթ•Թզթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թզթ–Չ€՛ թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ•Թ՜թ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ–Չ€ թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՜թ•ԹԴթ•Թդ թ•Թ« թ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ”Թաթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԲթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ,թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ, թ–Չ€❁ թ•Չ€ թ•Թ,թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԶթ•Թ❁թ•ԹԷթ•Թ❁թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ-թ•ԹԴթ–Չ€šթ–Չ‚-թ•Թե թ•ԹԷթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•Թ§թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԷթ•Թ(թ•Թ- թ•Թզթ•Թ(թ–Ի’թ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ❁թ•ԹԳ թ•Թ՟թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ՛թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ,թ•ԹԳ թ–Չ€❁ թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԲթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•Թ❁թ•ԹԳ թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ,թ•ԹԳ թ•Թ՟թ•ԹԴթ•Թզթ•Թ(թ•Թ- թ•ԹԲթ•Թ,թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թգթ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թ՜ թ–Չ€❁ թ•ԹԵթ•Թ❁թ•Թէթ•Թ❁թ•Թզթ•Թ՟թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ❁թ•Թէթ•ԹԴթ–Չ€š թ•Թ§թ•Թ❁թ•ԹԶթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԴթ•ԹԷ, թ•Թ❁թ•Թբթ•ԹԳթ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•Թ,թ•ԹԳթ•Թդթ•ԹԵթ•Թ(թ•Թզ թ•Թ՟թ•ԹԴթ•Թզթ•ԹԷթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲ թ•Թ« թ•Թ❁թ•Թբթ•Թ) թ•Թ՟թ•ԹԴթ–Չ‚-թ•Թ՛թ–Չ‚-թ•Թ)թ•Թ❁թ–Չ‚-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԲթ–Չ€՛

թ•Չ‚-թ•ԹԴթ•Թ-թ•Թ❁թ•ԹԳթ•Թ)թ•Թ❁թ•Թ՛թ•Թ❁թ•Թբ թ”Թէթ•Թ❁թ•Թ»թ•ԹԲթ•Թ❁թ•Թ՜թ•Թ(թ–Չ‚-թ•ԹԵթ•ԹԴթ–Չ€šթ•Թ.թ•Թբթ•ԹԴթ–Չ€šթ•ԹԳթ•ԹԳթ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ, թ•Չ€“թ•Թ(թ•Թ)թ•Թ(թ–Չ‚-թ•Թ❁թ–Թթ•Թ,թ•Թ❁ (FAON) թ”Թէթ•Թ❁թ•Թբթ–Չ€žթ•Թ«թ•Թե` www.faon.nl թ”Թգթ•Թ-. թ–Ի’թ•ԹԴթ•Թզթ•Թէթ•Թinfo@faon.nl

PERSBERICHT Federatie Armeense Organisaties (FAON) verheugd over aannemen Duitse resolutie over Armeense genocide

Den Haag, 2 juni 2016 թ§Չ‚-Չ€œթ‚Թ De Federatie Armeense Organisaties Nederland (FAON) is verheugd over het aannemen met bijna algemene stemmen (628 van de 630) in de Duitse Bundestag van de resolutie over genocide op de ArmeniթƒԹ,rs en andere christelijke minderheden in het Ottomaanse Rijk.
De toespraken van alle sprekers in de Bundestag waren indrukwekkend en hielden, zonder enige uitzondering en onder veel applaus, zeer heldere taal in over de genocide en de noodzaak de historische waarheid te erkennen, om naar de toekomst kunnen kijken.
Verheugend is ook dat Bondskanselier Merkel eerder heeft aangegeven achter het aannemen van de resolutie te staan.
De FAON is in het bijzonder erkentelijk aan Cem թƒՉ€“zdemir van de Duitse Groenen, die ondanks zware druk en dreigementen van Turkse zijde voet bij stuk heeft gehouden. De dank van FAON gaat evenzeer uit naar de talloze Duitse, Turkse, Koerdische, Alevitische en andere organisaties en personen in Duitsland, maar ook in Nederland die zich achter de erkenning van de Armeense genocide hebben gesteld.
ArmeniթƒԹ,rs zijn zich bewust dat er ook in de tijden van de genocide moedige mensen waren die met risico voor eigen leven ArmeniթƒԹ,rs hebben gered van een zekere dood en zijn deze mensen erkentelijk.
De Duitse resolutie is mede daarom overtuigend, zoals ook uit de bijdragen van de sprekers in de Bundestag zeer helder naar voren kwam, omdat Duitsland destijds als toenmalig bondgenoot van het Ottomaanse Rijk direct, van eigen gezanten, berichten had ontvangen over de uitroeiing van de ArmeniթƒԹ,rs in het Ottomaanse Rijk, en derhalve de eigen archieven laat spreken. Hierdoor wordt een bijzondere verantwoordelijkheid gevoeld. Voorts is indrukwekkend hoe de resolutie թ§Չ‚-Չ€œ vanuit Duitse ervaring in deze – het belang en de noodzaak benadrukt van erkenning van de geschiedenis voor de verwerking ervan en vervolgens aan het proces van toenadering en verzoening te kunnen beginnen. Daartoe werden verschillende oproepen gedaan.
Het Nederlandse parlement heeft al in 2004, unaniem, de Armeense genocide erkend. De Nederlandse regering stelt zich op het standpunt dat er internationaal consensus is onder wetenschappers over de Armeense genocide. De FAON roept de Duitse en Nederlandse regering op hun parlementen serieus te nemen en zich in even niet mis te verstane en verantwoorde taal over de geschiedenis uit te spreken.

Federation of Armenian Organisations in the Netherlands (FAON) Website: www.faon.nl E-mail: info@faon.nl

PRESS RELEASE Federation of Armenian Organisations (FAON) welcomes approval of German resolution on Armenian Genocide

The Hague, 2 June 2016 թ§Չ‚-Չ€œթ‚Թ The Federation of Armenian Organisations in the Netherlands (FAON) welcomes the adoption of a resolution by overwhelming majority (628 of 630) in the German Bundestag on the Genocide of Armenians and other Christian minorities in the Ottoman Empire.
The speeches of all the speakers in the Bundestag were impressive. The MPs expressed, without any exception and under much applause, very clear language about the genocide and the need to recognise the historical truth in order to be able to look to the future.
We are glad that Chancellor Merkel has stated earlier that she supports the adoption of the resolution.
The Armenian Federation (FAON) is particularly grateful to Mr Cem թƒՉ€“zdemir of the German Greens, who has persisted despite heavy pressure and threats from Turkish side. The Armenian Federation (FAON) thanks also the numerous German, Turkish, Kurdish, Alevi and other organisations and individuals in Germany, but also in the Netherlands who have supported the recognition of the Armenian Genocide.
Armenians are aware that even in the times of the Genocide there were courageous people who risked their lives to save Armenians from a inevitable massacre and are grateful to these people.
The German resolution is also convincing, as it was clearly expressed in the contributions of the speakers in the Bundestag, because Germany as the former ally of the Ottoman Empire had received directly from own envoys the reports about the extermination of the Armenians in the Ottoman Empire and therefore the source of information is coming from own archives. This obliges them to take a particular responsibility. Furthermore, it is impressive how the resolution թ§Չ‚-Չ€œ considering the German experience in this respect թ§Չ‚-Չ€œ stresses the importance and the necessity of recognising the history to able to deal with it and consequently to start the process of rapprochement and reconciliation. Several appeals have been made in this respect.
The Dutch parliament has already unanimously recognised the Armenian Genocide in 2004. The Dutch Government takes the view that there is international consensus among scientists about the Armenian Genocide. The Armenian Federation (FAON) calls on the German and Dutch governments to take their parliaments seriously and speak out, like their parliaments do, in unequivocal and responsible language about the history.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*